Son zamanlarda izlediğim en heyecanlı spor karşılaşmalarından biriydi sanırım. Ancak bu kadar önemli bir karşılaşmayla, Fenerbahçe’nin Kasımpaşa maçının yaklaşık birer saat arayla başlaması gerçekten talihsizlikti.  İlk 3 seti izleyebildim sadece. Geri kalanını da dün Fb Tv’den izleyebildim.

Genel olarak değerlendirme yapacak olursak bu seneki Fenerbahçe Acıbadem, geçen seneninkinin biraz gerisinde. Geçen sene bu zamanlar namağluptuk ve yanılmıyorsam 3 veya 4 set vermiştik rakiplerimize. Bu sene Eczacıbaşı’na ligde yenildik, avrupa’da grupta 3-0’lık bir Moskova yenilgisi, kupada VGSTT’ye elenmemiz ve bunların yanında verilen setlerde de geçen seneye oranla gözle görülür bir fark var. Ama bunun yanında da kazanılmış bir Dünya Kulüpler Şampiyonluğu var. İki sene arasındaki bu farkın ortaya çıkmasındaki en büyük pay şüphesiz rakipleri de oldukça güçlenmesi. Geçen sene Eczacıbaşı pek ortalıklarda yoktu ama bu sene oldukça iddialılar. Bir diğer ve bence en önemli faktör, özellikle ligde, geçen seneki 3+1 yabancı kuralının bu sene 3’e inmesi. Elimizdeki 5 yabancıdan hangi 2’si dışarıda kalsa büyük sorun oluşturuyor. En basiti çoğu maçta dışarıda kalan Fürst’ün VGSTT maçında onun yerine oynayan Ergül’den ne kadar daha fazla katkı yaptığı. Ama dışarıdaki Fafao’nun, içerideki Naz’dan yapacağı daha fazla katkıdan mahrum kalıyoruz. İşte bu durum bizi geçen seneden daha geriye iten bir durum. Ayrıca Ze Roberto’nun tamamıyla 4’lü finale yönelmesi ve oyunculara sürekli yükleme yapması da bu son dönemdeki düşüşe bir bahane olabilir.

Maçın özeline geçecek olursak ilk sete özellikle Nati’nin yaptığı manşet hatalarıyla başladık. Az önce bahsettiğim yüklenmemin dezavantajı en çok Nati’de göze çarpıyordu. Aldığı çoğu topa vuracak dermanı yoktu ve neticesinde çoğu topu öldüremedi ve birçok da manşet hatası yaptı maçta. İlk sette Maja Poljak’ın etkili oyununa bir türlü çözüm bulamadık açıkcası. %100’le oynadı neredeyse Poljak. İnanılmaz kötü bir oyun sergilediğimiz ilk sette skor 24-14’ken maç bitti derken aldığımız peş peşe sayılarla birden 24-21’e getirdik skoru. 10 sayılık farkta elbette Vakıfbank ne yapar eder alırdı bir sayı ve nitekim de 24-21’deyken aldı o sayıyı. Ancak ilk seti 25–14 kaybetmek büyük bir yıkım olabilirdi bizim için. Hem bunu önledik aldığımız sayılarla, hem de rakibe bir gözdağı vermiş olduk. İlk sete damgasını vuran pek de alışık olmadığımız bariz hakem hatalarıydı. Bir tane yere löp eden topumuzu oynattı, Ze Roberto’nun zamanında almış olduğu molayı görmeyip, Ze Roberto’nun buna itirazına sarı kart göstermesi(sarı kart voleybolda rakip takıma 1 sayı demek)  ve en son olarak da Vakıfbank’ın yere değmeyen topunu lehimize sayı vermesiydi.

2.seteyse iyi başladık. 4-1’lik skorla Vakıfbank’ı erken mola almak zorunda bıraktık. Nati’nin etkili oyununun payı büyük. Ama ne yapıp edip teknik molaya girmeden kendimizi yakalatıp 7-7’ye getirttik skoru. Bu periyotta Vakıfbank bize yardım etti ve hatalarının büyük payıyla farkı yine açıp 12–7 yaptık. Skor 22-19’ken Nihan’ın oyuna girmesiyle seti kopartıp 25–20 kazandık.

3.sete de iyi başlayan bizdik. 3-0 öne geçmemize rağmen bir anda kendimizi 5-3 geriye düştük. Bu süreçten sonra 5-5’e gelen maçta bir ara Vakıfbank farkı açtı. 13-13’te onları yakalayıp sete ve ortak olmaya çalışsak da 22-17’de yine birden farkı açtıklar. Ancak bu kaçışta da yine kovaladık onları ve nitekim de 23-23’de yine yakaladık onları. 24-24’te Sokolova’nın rahat topu dışarı atması bize o seti bir anlamda kaybettirdi.

4. setse oyundan iyice kopuktuk. Hatta skoru bilip izlerken ‘’Acaba nasıl kazandık bu seti’’ diye düşünmeden edemedim. Gerçekten de ortada maçı kazandıracak bir oyun yoktu. Ama setin sonralarında sahneye çıkan Fürst ve Sokolova bizi maçta tutunmamızı sağladı.

Final setine de iyi başlayan bizdik. Saha değişimine de 8-6 önde girdik. Ancak nolduysa 8-7’deyken 2 antrenörde atıldı. her şeye rağmen bu gerilen ortamda sinirlerine sakin olan taraf olan bizdik ve maçı da kazandık ve VGSTT’i iki maçta da yenerek büyük bir avantaj sağladık.

Sonuç olarak Türkiye Ligi'nde dengimiz olan iki takıma oldukça zorlanıyoruz. Naz ne yazık ki bu maçlarda takımı iyi oynatamıyor. Ze Roberto’nun hemen hemen her molada Naz Aydemir’le konuşması bu dediğimi onaylar nitelikteydi. 4’lü finalde büyük ihtimal Vakıfbank’la oynayacağız gibi. Ancak belli de olmaz. Eczacıbaşı’nın çok önemli oyuncuları var. 2. maçı kazanabilirler de. Ama olur da rakip Vakıfbank olursa orada bu kadar zorlanmayız gibime geliyor. Ama play-off’lar için aynı şeyi diyemiyorum.